Wat een kleur, wat een natuur, wat een land! - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Jennifer - WaarBenJij.nu Wat een kleur, wat een natuur, wat een land! - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Jennifer - WaarBenJij.nu

Wat een kleur, wat een natuur, wat een land!

Door: Jennifer in de jungle

Blijf op de hoogte en volg Jennifer

29 Maart 2017 | Suriname, Paramaribo

Hoii allemaal,

Daar ben ik weer, we zijn weer terug van een te leuke en geweldige trip in de jungle. M'n blog zou daarom ook alleen bestaan uit het Holi Phaqwa festival en de trip met leuke nieuwtjes en blunders van het jungle-leven! De foto’s zet ik op Facebook, zodat jullie er ook meer een beeld bij kunnen hebben.

Holi Phagwa:
Holi Phagwa is een hindoeïstisch feest dat jaarlijks rond maart gevierd wordt en een combinatie is van een lentefeest, een feest van de overwinning van het goede op het kwade en een Nieuwjaarsfeest. De dresscode is wit, zodat alle poeder het beste zichtbaar is. Er wordt namelijk door iedereen, overal waar je kijkt, poeder gegooid! We begonnen begin van de middag in de Palmentuin en we waren nog niet eens binnen en we zaten al onder de kleurrijke poeder, wat eigenlijk in de loop van de dag alleen maar erger werd. Na wat biertjes te hebben genuttigd en wat dansmoves te hebben gewaagd zijn we naar het Onafhankelijksplein gelopen. Hier was een onwijs groot stage opgebouwd met lekkere muziek met een heerlijk zonnetje dat scheen! Aan het eind van de avond hadden wij natuúrlijk weer eens honger zoals altijd, toen we random besloten om maar even nog uiteten te gaan. Eenmaal thuis aangekomen, begon de ellende: de kleuren uit onze haren wassen. Na wassen, schobben, boenen, poetsen etc. was er nog overal op ons lichaam kleur te vinden, hoe gaan we ons zo op stage kunnen vertonen morgenochtend? En inmiddels 2 weken later, was er nog steeds een roze plukje in mijn haar te vinden. Verder was het echt een ge-wel-dig feest, dus als je rond maart naar SU komt: ga naar Holi Phagwa!

De jungle-trip: Raleigh vallen en Voltzberg:
Dag 1: Om er maar direct mee te beginnen: Wauw, wat was dit een onwijs gaaf en fantastisch avontuur! Vrijdagochtend vertrokken wij richting het binnenland van Suriname (ja zoals echte meisjes in de jungle, hadden wij ook een koffertje mee ;)). Een 4u durende autorit met nog een 3u durende korjaal tocht richting onze overnachtingsplek: het Foengoe-eiland, vol prachtige natuurgebieden en boven al ons prachtige gezang! Voordat we de korjaal opgingen, werden we voorgesteld aan een leuk Amsterdams-stel en hun gids met wie wij deze trip samen gingen maken. Eenmaal aangekomen op ons 2,5km lange eiland, gingen we via een menselijke-doorgeef-ketting al onze spullen naar boven brengen waarna we onze hangmatten met klamboe gingen ophangen (jaja ons ‘’bed’’ voor 3 nachten). Natuurlijk hadden Lauz en ik weeér de kinderhangmatten en oké ik ben wel niet de langste, maar alsnog haha. Daarna gingen we de doodhoofdaapjes voeren met bananen. Zodra je kiskissie roept, roepen ze terug en komen ze allemaal naar je toe, wat een cuties, ze kwamen zo dichtbij en pakte dan heel voorzichtig uit je hand de stukjes banaan. S’avonds had iemand een tarantula gepakt dus ja dit was mijn kans om een beetje over m’n angst heen te komen. Na heel wat gestress, het bijna vasthouden en dan toch weer niet, heb ik het uiteindelijk toch maar gedaan! En opzich viel het allemaal best mee.
Dag 2: De volgende ochtend, na wakker te zijn geworden met een prachtig uitzicht gingen we rond 7u ontbijten en daarna naar de Voltzberg. De tocht was echt te doen vergeleken met Brownsberg, alleen was het gewoon veel langer (3uur lopen naar de voet), ook kregen we allerlei info over de jungle van onze gids: gekke Gerrie en zagen we veel beesten zoals: slingerapen, toekans, Cor de tor, brulapen, agoetie (een boskonijn), vlinders, krab en de bospolitie. Aangekomen bij de voet van de Voltzberg was het alleen nog maar 20min enorm stijl stijgen om de top te bereiken! Wat een feeling als je de top (bezweet) hebt behaald en wauw wat een uitzicht, niet te beschrijven joh! De daling leek enorm eng, doordat het zo stijl was en als je zou vallen, dan zou je ook goed van de berg vallen. Mies en ik hadden de kleinste beentjes van de groep, waardoor we eigenlijk de gehele terugrit achterliepen. Best lache, want dan moet je zelf je weggetjes vinden van waar je juist wel of juist niet je voet moet zetten (dit ging dus wel eens mis). Ook gingen we JJ doen, joggen in the jungle. Zoals jullie op FB hebben kunnen zien ging dit niet helemaal als gepland hahahah! Na 3'en kwamen we aan bij de waterval waar we konden afkoelen van de lange rit. Er was al verteld dat hier de sidderaal voorkomt, deze geven stroomschrokken als ze je aanraken. Maar Gerrie vertelde dat dit niet vaak gebeurde en jaáhoor Jennifer ging in het water en nog geen 1min later kreeg ik dus zo'n schok, man o man haha. Daarna gingen we weer met de korjaal naar het Foengoe-eiland waarna we nog gingen zwemmen en baden (we gingen ons wassen in de Rivier!) waarbij er achter ons door de gidsen Piranha's gevangen werd. Deze piranha's hebben we de volgende dag gegeten en echt ze waren heerlijk!
Dag 3: alweer de laatste dag.. We gingen met ons clubbie wandelen naar de Moedervallen, waarbij we tussendoor een kijkje namen in het buitenhuis van Desi Bouterse (de president van SU). Onderweg ook nog eventjes een tarantula gezien en wonder boven wonder was ik niet echt bang! We kwamen een luchtwortel tegen, dus gingen we nog even allemaal er aan slingeren als Tarzan of Jane. Aangekomen bij de moedervallen was 't uitzicht ook weer awesome joh, maar het leukste kwam nog. We liepen terug naar de opstap plaats van de boot, deden onze kleding uit, gingen midden in de rivier stoppen en sprongen vervolgens uit de boot om terug te dobberen naar het eiland. Natuurlijk sprong Mark weer half op me, het eerste kopje onder was dus een feit. Suus dreef al helemaal af en bleef ergens achter bij een rots met Lau waarna wij al een stuk verder waren. Opeens kwamen er golven aan en is alles aan mij voorbij gevlogen: door die golven kwamen wij allemaal onder water en trapte en duwde iedereen elkaar alleen maar meer naar onder. Na wat paniek kwamen we gelukkig allemaal weer boven en waren we wel even in shock, toch een verdrinkingsgevoel. Maar na enkele seconden dacht ik: haha wat is ons nou weer overkomen en moest ik lachen door alle adrenaline. Toch weer een mooi verhaal om te vertellen aan het thuisfront en de blogvolgers! S'avonds hebben we de aapjes weer eten gegeven en daarna hebben we een heerlijke BBQ gehad waarbij ik uitgeroepen ben tot: the queen of the jungle, Mark als the king of the jungle en kregen we een mooi gemaakte kroon uit de jungle. Later gingen de Raleigh Boys optreden terwijl wij Balele (bacardi-lemon-sevenup) nuttigden, wat dansmoves waagden en werd de avond afgesloten met een kampvuur op de rotsen aan het water.
Dag 4: de dag van reizen, weer de hele dag in de korjaal en de auto met heel wat 'mooi' gezang van ons. Hier namen we afscheid van Gerrie, Anna en Mark, nouja afscheid: vrijdag gaan we nog uiteten, naar het casino en dansmoves wagen in Tequila!

Wat was het een geweldig avontuur en wat was het genieten met alle leuke mensen om mij heen. Nog steeds krijg ik een glimlach op mijn gezicht wanneer ik alle foto's aan het bekijken ben!

Voor jullie nog wat leuke jungle-weetjes op een rijtje:
- Tarzan slingerde niet aan een liaan, maar aan een luchtwortel.
- De rode Brokonie is een jodiumboom, je krabt het sap eraf en je kan
het gebruiken.
- Ingipiepa is een pijp waarmee je i.c.m. een bamboestok kunt roken.
- Er zijn meerdere medicinalebomen die werken als medicijn.
- Ze hebben hier telefoonbomen door de jungle staan met
verschillende codes: 1x= we lopen verder, 2x= we gaan terug, 3x=
het gaat goed, 4x= ik heb iets gevangen, 5x= hulp nodig.

Ook hebben we nog wat blunders gehad:
- We dachten dat we weer een kaaiman hadden gespot, dus de boot ging trager. Daarna kwamen we erachter dat het een boomstam was.
- We dachten een aap te spotten, dit bleek een termieten nest te zijn.
- Terwijl ik van de berg liep, draaide ik mij om en zei ik: ik doe net alsof ik van een berg loop, niet nadenkend dat ik echt van een berg liep.
- Suus wou een sprintje trekken omdat we moesten plassen, dit ging ook niet zo als gepland en meis enkels gingen zwabberen en viel op dr bips (blauwe plek waardig). Dit keer scheurde Suus uit dr broek, niet eens ik!

Verder gaat het nog steeds heel goed met mij en vermaak ik mij hier nog zeker de komende tijd. Over 2 weekjes komt het geweldige thuisfront alweer, ik kan niet wachten om mijn thuis en alles van hier te laten zien!

Tot snel,
Liefs.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Jennifer

Actief sinds 26 Jan. 2017
Verslag gelezen: 1943
Totaal aantal bezoekers 74294

Voorgaande reizen:

04 Februari 2017 - 13 Juli 2017

Suriname!

Landen bezocht: